Nauka o bezpieczeństwie (securitologia) wskazuje perspektywę niwelowania zagrożeń dla istnienia, rozwoju i normalnego funkcjonowania człowieka i organizacji społecznych. Współczesne podejście do kwestii bezpieczeństwa to nie tylko problem wojny, pokoju ale także kwestia bezpieczeństwa podmiotów społecznych, warunków i przyczyn zmian.
Jednym z kluczowym podsystemów bezpieczeństwa narodowego (filarem bezpieczeństwa), który produkuje informacje i przekazuje je do masowego odbiorcy jest edukacja.
Prof dr hab. Cezary Smuniewski, w recenzji dysertacji doktorskiej mgr. Dariusza Męczykowskiego „Komunikacja interpersonalna w edukacji dla bezpieczeństwa” podkreślił, że badania koncentrujące się na problematyce komunikacji interpersonalnej w edukacji na rzecz bezpieczeństwa nie znajdują się w głównym nurcie współczesnych analiz właściwych naukom o bezpieczeństwie. A przecież właśnie w tych badaniach należy rozpoznać obecnie próbę wyjścia naprzeciw ważnym problemom nauk o bezpieczeństwie. Należy się także spodziewać, że rzetelnie podejmowany w badaniach naukowych temat komunikacji interpersonalnej zaowocuje pogłębieniem namysłu nad rolą nauk o bezpieczeństwie w spotkaniu z innymi dziedzinami wiedzy, które poruszają kwestie dotyczące człowieka i społecznych form jego bytowania. W analizach treści sekuritologicznych, oscylujących wokół komunikacji interpersonalnej, należy rozpoznać próbę mówienia o tym, co ważne dla działań suwerennego państwa, które buduje własne bezpieczeństwo i bezpieczeństwo obywateli – poszczególnych osób.
Praca doktora Dariusza Męczykowskiego wpisuje się w nurt nie tylko ważnych, ale wręcz nieodzownych analiz rozwijanych współcześnie w Polsce nauk o bezpieczeństwie, które pozostają na usługach Narodu i państwa.
Być bezpiecznym
Prof. dr hab. Ladislav Hofreiter w podręczniku Wstęp do Studiów Bezpieczeństwa (Kraków 2012) słusznie podkreśla, że pomimo ogromnego rozwoju cywilizacyjnego, ludzie na całym świecie wciąż nie znaleźli sposobu kompleksowego utrzymania bezpieczeństwa, zapewnienia wszystkim – biednym i bogatym, dobrym i złym – bezpiecznego i szczęśliwego życia. Przyczyną konfliktów są często nienawiść i zazdrość a w rozwiązywaniu sporów często siła zwycięża rozum.
– W świecie współczesnym bezpieczeństwo wielu może zależeć od jednego terrorysty, mordercy czy bandyty. Groźba może zaistnieć gdziekolwiek: w domu, na ulicy, w metrze, samolocie czy pociągu. Zadaniem ludzkości, jeżeli chce przeżyć, jest więc znalezienie właściwej strategii rozwiązywania sporów, stworzenie bezpiecznych i odpowiednich warunków, by zachować cywilizację, środowisko naturalne, stabilność systemu społecznego. Większą uwagę niż dotychczas musi skupić na własnym bezpieczeństwie. Pierwszeństwo dziś zyskuje problem bezpiecznej egzystencji i rozwoju cywilizacji na podstawie nowego paradygmatu XXI wieku – społeczeństwa wiedzy, społeczeństwa ekologicznie i ekonomicznie stałego, wyważonego i bezpiecznego rozwoju.
W świecie współczesnym bycie bezpiecznym oznacza zdolność do realnego analizowania środowiska bezpieczeństwa, zidentyfikowania rodzajów ryzyka bezpieczeństwa i właściwego zareagowania w celu ochrony przed nimi.
