Fair play w strategii edukacyjnej
Wprowadzenie wartości fair play do systemu edukacji czyni je elementem strategii edukacyjnej XXI wieku. Dwa filary tej strategii: sport – z jego zasadą fair play i zdrowie – któremu ma służyć, są tymi wartościami uniwersalnymi i ponadczasowymi, które akceptują systemy edukacyjne wielu krajów europejskich i realizują je w ramach edukacji alternatywnej.
Wzrost funkcji opiekuńczych, we współczesnej edukacji, zakłada konieczność kształtowania odpowiedzialności moralnej ucznia za dokonywane wybory. Wobec wielu zagrożeń współczesnego życia, a jednocześnie przemożnej sile wpływu obcych ideologii na młodzież (zarówno pozytywnego, jak i negatywnego) fair play staje się naczelną dewizą wychowania młodzieży.
Szkoła jest doskonałym „terenem” socjalizacji do życia społecznego
Sprawna komunikacja stanowi warunek konieczny budowania relacji na poziomie międzyludzkim.
Im lepszą informacją rozporządza społeczeństwo i człowiek, tym pełniej może żyć jak człowiek.
Cybernetyka stawia w zupełnie innym (nowym) świetle całe zagadnienie edukacji oraz proponuje środki rozwiązania opisanych problemów.
Praca ucznia z komputerem wyposażonym w odpowiedni system informatyczny, przeznaczony do nauki, przebiega w postaci dialogu między uczniem a maszyną. W dialogu tym uczeń otrzymuje od systemu pewną ilość informacji, kolejno pytania sprawdzające opanowanie tych informacji przez ucznia, przy czym uczeń, odpowiadając na pytania, ma możność upewnienia się, czy jego odpowiedzi są właściwe i trafne.
W porównaniu z nauczycielem komputer ma wiele zalet. Program komputery jest opracowany w sposób metodyczny, wnikliwy i staranny przez zespół autorów o najwyższych kwalifikacjach dydaktycznych. W efekcie program ten jest o wiele lepszy od toku lekcyjnego, jaki może zapewnić nauczyciel (z reguły improwizujący) posiadający różne swoje przypadłości np. może być zmęczony, niewyspany, niezdrów, zatroskany sprawami osobistymi, niezdolny lub po prostu znudzony powtarzaniem tego samego kursu przez wiele lat.
W szkole trzeba uczyć wiadomości, ale nie można „uczyć” poglądów. Poglądy można jedynie poddawać dyskusji. W konsekwencji musiałoby nastąpić ścisłe oddzielenie wiadomości od poglądów, faktów i domniemań.
System nauczania
powinien zostać gruntownie zreformowany
Już na etapie wczesnego kształcenia, uczniowie powinni przyswoić sobie umiejętność operowania takimi pojęciami jak: optymalizacja, korelacja, diagnoza, prognoza, programowanie, sprzężenie, informacja, strategia, decyzja itp., bowiem z dużym prawdopodobieństwem będą ich używali bez względu na obrany zawód i głównie, dzięki nim, będą mogli współdziałać z przedstawicielami innych zawodów i specjalności. Analogicznie jest w przypadku języka w jakim problemy są opisywane, a dotyczą powszechnego zastosowania środków porozumienia używanych przez techników, a mianowicie schematów, wykresów itp.
Najważniejszym zadaniem nowoczesnej szkoły, w czasach rewolucji informacyjnej, powinno być wyrabianie umiejętności dostrzegania wszystkich istotnych związków w rozwiązywanych problemach i wszystkich ważniejszych następstw podejmowanych decyzji.
Nasuwa się pytanie: Dlaczego to takie ważne? Ponieważ fragmentaryczny obraz świata wyhodował również kastę urzędników, których poza przydzielonymi im zadaniami reszta nic nie obchodzi, których reszta ma prawo nie obchodzić, i co gorsza, których reszta nie ma prawa obchodzić. Biurokrata to uboczny produkt poszufladkowanej szkoły.
Źródło: Dariusz Męczykowski, Komunikacja interpersonalna w edukacji dla bezpieczeństwa, Rozprawa doktorska. WAT, Warszawa 2021.
